menu
Voorspellingen van de toekomst doen op basis van het verleden gebeurt in veel productieprocessen. Maar in een maatschappelijke / sociologische context werkt dat niet.
Ontwikkelingen in A.I. zijn er al vele decennia. Ineens lijkt één en ander te exploderen. Er worden zelfs niet bestaande Nobelprijzen voor uitgereikt. Wat is er aan de hand? Of loopt het uit de hand? Gaat A.I. de mensheid overnemen?
Gaan innovaties het klimaatprobleem oplossen? De gebroeders Grimm hadden er wel weg mee geweten. De vraag is alvast aanleiding tot een interessant artikeltrio. Buiten enkele serieuze basale fouten zien we ook een voorbeeld van hoe polarisaties ontstaan, en wat we daarmee aan moeten.
De vraag of A.I. de mens ooit inhaalt wordt een oneindige discussie, tenzij we enkele aspecten duidelijk scheiden. Intussen doet de techsector veel inspanningen om A.I. te promoten, en tegelijk te waarschuwen voor het einde van de beschaving. Wat is daar aan de hand? De filering van een artikel uit Trends, een kritische blik op het "Global AI Moratorium", en een testje met ChatGPT.
Terwijl Zweden terugkomt van digitale middelen in de klas, gaan wij onverdroten verder met het promoten ervan, tot meerdere eer en glorie van de techsector. Of zou er ook iets educatief zijn aan A.I. in de klas? Een manifestatie van de klassieke basale fouten (vooral die van het zevende knoopsgat), en de geboorte van een nieuwe: voorbarige extrapolatie.